învăța
Румынский
Морфологические и синтаксические свойства
| Modul indicativ | ||||
|---|---|---|---|---|
| Prezent | Imperfect | Perfectul compus | Viitorul I | |
| Eu | învăț | învățam | am învățat | voi învăța |
| Tu | înveți | învățai | ai învățat | vei învăța |
| El Ea |
învață | învăța | a învățat | va învăța |
| Noi | învățăm | învățam | am învățat | vom învăța |
| Voi Dumneavoastră |
învățați | învățați | ați învățat | veți învăța |
| Ei Ele |
învață | învățau | au învățat | vor învăța |
| Conjunctiv, p. 3 | ||||
| să învețe | ||||
| Participiu | ||||
| învățat | ||||
| Gerunziu | ||||
| învățând | ||||
în-vă-ța
Глагол, 1-е спряжение.
Корень: -învăț-; окончание: -a.
Произношение
- МФА: [ɨnvə't͡sa]
Семантические свойства
Значение
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
Происходит от лат. invitiare < vitium "порок".
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
Для улучшения этой статьи желательно:
|