ĉirkaŭi
Эсперанто
Морфологические и синтаксические свойства
| инф. | усл. | повелит. | |
|---|---|---|---|
| ĉirkáŭi | ĉirkáŭus | ĉirkáŭu | |
| прош. | наст. | буд. | |
| Глагол | ĉirkáŭis | ĉirkáŭas | ĉirkáŭos |
| Прич. | ĉirkaŭínta | ĉirkaŭánta | ĉirkaŭónta |
| Прич.страд. | ĉirkaŭíta | ĉirkaŭáta | ĉirkaŭóta |
| Субст. прич. | ĉirkaŭínto | ĉirkaŭánto | ĉirkaŭónto |
| Субст. прич.страд. | ĉirkaŭíto | ĉirkaŭáto | ĉirkaŭóto |
| Деепр. | ĉirkaŭínte | ĉirkaŭánte | ĉirkaŭónte |
| Деепр.страд. | ĉirkaŭíte | ĉirkaŭáte | ĉirkaŭóte |
ĉir-ká-ŭi
Переходный глагол. ĉirkaŭi
Глагол, переходный
Произношение
- МФА: [ʧir.ˈka.wi]
Семантические свойства
Значение
окружать (собой)