ĉirkaŭiri
Эсперанто
Морфологические и синтаксические свойства
| инф. | усл. | повелит. | |
|---|---|---|---|
| ĉirkaŭíri | ĉirkaŭírus | ĉirkaŭíru | |
| прош. | наст. | буд. | |
| Глагол | ĉirkaŭíris | ĉirkaŭíras | ĉirkaŭíros |
| Прич. | ĉirkaŭirínta | ĉirkaŭiránta | ĉirkaŭirónta |
| Прич.страд. | ĉirkaŭiríta | ĉirkaŭiráta | ĉirkaŭiróta |
| Субст. прич. | ĉirkaŭirínto | ĉirkaŭiránto | ĉirkaŭirónto |
| Субст. прич.страд. | ĉirkaŭiríto | ĉirkaŭiráto | ĉirkaŭiróto |
| Деепр. | ĉirkaŭirínte | ĉirkaŭiránte | ĉirkaŭirónte |
| Деепр.страд. | ĉirkaŭiríte | ĉirkaŭiráte | ĉirkaŭiróte |
ĉir-ka-ŭí-ri
Переходный глагол. ĉirkaŭiri
Глагол, переходный
Произношение
- МФА: [ʧir.ka.ˈwi.ri]