ĉirkaŭkuri
Эсперанто
Морфологические и синтаксические свойства
| инф. | усл. | повелит. | |
|---|---|---|---|
| ĉirkaŭkúri | ĉirkaŭkúrus | ĉirkaŭkúru | |
| прош. | наст. | буд. | |
| Глагол | ĉirkaŭkúris | ĉirkaŭkúras | ĉirkaŭkúros |
| Прич. | ĉirkaŭkurínta | ĉirkaŭkuránta | ĉirkaŭkurónta |
| Прич.страд. | ĉirkaŭkuríta | ĉirkaŭkuráta | ĉirkaŭkuróta |
| Субст. прич. | ĉirkaŭkurínto | ĉirkaŭkuránto | ĉirkaŭkurónto |
| Субст. прич.страд. | ĉirkaŭkuríto | ĉirkaŭkuráto | ĉirkaŭkuróto |
| Деепр. | ĉirkaŭkurínte | ĉirkaŭkuránte | ĉirkaŭkurónte |
| Деепр.страд. | ĉirkaŭkuríte | ĉirkaŭkuráte | ĉirkaŭkuróte |
ĉir-kaŭ-kú-ri
Переходный глагол. ĉirkaŭkuri
Глагол, переходный
Произношение
- МФА: [ʧir.kaw.ˈku.ri]
Семантические свойства
Значение
обежать (вокруг чего-л.)