ține
| См. также tine. |
Румынский
Морфологические и синтаксические свойства
| Modul indicativ | ||||
|---|---|---|---|---|
| Prezent | Imperfect | Perfectul compus | Viitorul I | |
| Eu | țin | țineam | am ținut | voi ține |
| Tu | ții | țineai | ai ținut | vei ține |
| El Ea |
ține | ținea | a ținut | va ține |
| Noi | ținem | țineam | am ținut | vom ține |
| Voi Dumneavoastră |
țineți | țineați | ați ținut | veți ține |
| Ei Ele |
țin | țineau | au ținut | vor ține |
| Conjunctiv, p. 3 | ||||
| să țină | ||||
| Participiu | ||||
| ținut | ||||
| Gerunziu | ||||
| ținând | ||||
ți-ne
Глагол, 3-е спряжение.
Корень: -țin-; окончание: -e.
Произношение
- МФА: ['t͡sine]
Семантические свойства
Значение
- держать ◆ Nu puteam înțelege, ce el ținea în mînă. — Я не мог понять, что он держит в руке.
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
Происходит от лат. tenere «держать», далее из праиндоевр. *ten- «тянуть, натягивать».
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
Для улучшения этой статьи желательно:
|