μοίρα

Греческий

Морфологические и синтаксические свойства

падеж ед. ч. мн. ч.
Им. μοίρα μοίρες
Род. μοίρας μοιρών
Вин. μοίρα μοίρες
Зв. μοίρα μοίρες

μοί-ρα

Существительное, женский род, склонение Ο25 (тип склонения — ώρα).

Корень: -μοίρ-; окончание: .

Произношение

Семантические свойства

Значение

  1. судьба  Δεν μπορεί κανείς / τη μοίρα του ν’ αλλάξει / ούτε και δρόμο / καινούργιο να χαράξει. Γιώργος Μητσάκης, «Η μοίρα»
  2. геометр. градус  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
  3. конец, смерть  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
  4. воен. эскадрон  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы

  1. πεπρωμένο, γραφτό, ριζικό, τύχη, ειμαρμένη
  2. τέλος, θάνατος

Антонимы

Гиперонимы

  1. μονάδα
  2. μονάδα

Гипонимы

Родственные слова

Ближайшее родство
  • существительные: μοιράδι, μοιρασιά, μοίρασμα, αδερφομοιράδι, μοιρολόι, μοιρολόγι, μοιρολογήτρα, μοιρολογίστρα, κακομοιριά, διμοιρία, διμοιρίτης, ισομοιρία, μεμψιμοιρία, μοίραρχος, μοιραρχία, μοιρογνωμόνιο, μοιρολατρία, μοιροκρατία
  • прилагательные: μοιραίος, αδιαμοίραστος, αμοίραστος, αμοιρολόγητος, άμοιρος, κακόμοιρος, κακομοίρης, κακομοίρικος, ψευτοκακόμοιρος, ψωροκακόμοιρος, μισοκακόμοιρος, βαριόμοιρος, δύσμοιρος, καλομοίρης, καλόμοιρος, μεμψίμοιρος
  • глаголы: μοιράζω, μοιραίνω, διαμοιράζω, μοιρολογώ, κακομοιριάζω, μεμψιμοιρώ, ξαναμοιράζω
  • наречия: μισοκακόμοιρα, κακομοίρικα

Этимология

От ??

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

  • κλαίω τη μοίρα μου
  • λέω τη μοίρα
  • όπου φτωχός κι μοίρα του
  • σε δεύτερη μοίρα

Библиография