акредитивний
Украинский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
|---|---|---|---|---|---|
| муж. р. | ср. р. | жен. р. | |||
| Им. | акредити́вний | акредити́вне | акредити́вна | акредити́вні | |
| Рд. | акредити́вного | акредити́вного | акредити́вної | акредити́вних | |
| Дт. | акредити́вному | акредити́вному | акредити́вній | акредити́вним | |
| Вн. | одуш. | акредити́вного | акредити́вне | акредити́вну | акредити́вних |
| неод. | акредити́вний | акредити́вні | |||
| Тв. | акредити́вним | акредити́вним | акредити́вною | акредити́вними | |
| М. | акредити́вному акредити́внім | акредити́вному акредити́внім | акредити́вній | акредити́вних | |
ак-ре-ди-ти́в-ний
Прилагательное, тип склонения 1a.
Корень: --.
Произношение
- МФА: [ɐkredeˈtɪu̯nei̯]
Семантические свойства
Значение
- фин. аккредитивный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
Происходит от ??