анігіляційний
Украинский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
|---|---|---|---|---|---|
| муж. р. | ср. р. | жен. р. | |||
| Им. | анігіляці́йний | анігіляці́йне | анігіляці́йна | анігіляці́йні | |
| Рд. | анігіляці́йного | анігіляці́йного | анігіляці́йної | анігіляці́йних | |
| Дт. | анігіляці́йному | анігіляці́йному | анігіляці́йній | анігіляці́йним | |
| Вн. | одуш. | анігіляці́йного | анігіляці́йне | анігіляці́йну | анігіляці́йних |
| неод. | анігіляці́йний | анігіляці́йні | |||
| Тв. | анігіляці́йним | анігіляці́йним | анігіляці́йною | анігіляці́йними | |
| М. | анігіляці́йному анігіляці́йнім | анігіляці́йному анігіляці́йнім | анігіляці́йній | анігіляці́йних | |
а·ні-гі-ля-ці́й-ний
Прилагательное, склонение 1*a.
Корень: --.
Произношение
Семантические свойства
Значение
- аннигиляционный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
От сущ. анігіляція, далее от франц. annihilation, от лат. annihilatio «уничтожение», из nihil «ничто».