арифметичний
Украинский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
|---|---|---|---|---|---|
| муж. р. | ср. р. | жен. р. | |||
| Им. | арифмети́чний | арифмети́чне | арифмети́чна | арифмети́чні | |
| Рд. | арифмети́чного | арифмети́чного | арифмети́чної | арифмети́чних | |
| Дт. | арифмети́чному | арифмети́чному | арифмети́чній | арифмети́чним | |
| Вн. | одуш. | арифмети́чного | арифмети́чне | арифмети́чну | арифмети́чних |
| неод. | арифмети́чний | арифмети́чні | |||
| Тв. | арифмети́чним | арифмети́чним | арифмети́чною | арифмети́чними | |
| М. | арифмети́чному арифмети́чнім | арифмети́чному арифмети́чнім | арифмети́чній | арифмети́чних | |
арифмети́чний
Прилагательное, тип склонения 1a.
Корень: --.
Произношение
Семантические свойства
Значение
- арифметический ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
Происходит от сущ. арифметика, далее из др.-греч. ἀριθμητική «искусство счёта, учение о числах, арифметика», далее из ἀριθμός «количество, число», далее из праиндоевр. *re(i)- «рассуждение, счёт».