көнчыгыш

Татарский

Латиница (Latinça)

könçığış

Морфологические и синтаксические свойства

падеж ед. ч. мн. ч.
Им. көнчыгыш көнчыгышлар
Прит. көнчыгышның көнчыгышларның
Д. көнчыгышка көнчыгышларга
В. көнчыгышны көнчыгышларны
М. көнчыгышта көнчыгышларда
Исх. көнчыгыштан көнчыгышлардан

көн-чы-гыш

Существительное.

Корень: -көн-. Корень: -чык-; аффикс: -ыш.

Произношение

    Семантические свойства

    Значение

    1. восток (восточный) ◆ Көнчыгыш һәм көнбатыш, төньяк һәм көньяк тарафлардан кешеләр, килеп, Аллаһы Патшалыгында мәҗлестә утырырлар. — И придут от востока и запада, и севера и юга, и возлягут в Царствии Божием. Институт Перевода Библии, «Изге Язма», Евангелие от Луки 13:29, 2001 г. [ИПБ]

    Синонимы

    Антонимы

    Родственные слова

    Ближайшее родство

    Этимология

    көн (день) + чыгарга (выходить, вылезать)

    Эта статья взята у (из) Викисловарь. Текст лицензируется по Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. К медиа файлам могут применятся дополнительные условия.