лігатурний
Украинский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
|---|---|---|---|---|---|
| муж. р. | ср. р. | жен. р. | |||
| Им. | лігату́рний | лігату́рне | лігату́рна | лігату́рні | |
| Рд. | лігату́рного | лігату́рного | лігату́рної | лігату́рних | |
| Дт. | лігату́рному | лігату́рному | лігату́рній | лігату́рним | |
| Вн. | одуш. | лігату́рного | лігату́рне | лігату́рну | лігату́рних |
| неод. | лігату́рний | лігату́рні | |||
| Тв. | лігату́рним | лігату́рним | лігату́рною | лігату́рними | |
| М. | лігату́рному лігату́рнім | лігату́рному лігату́рнім | лігату́рній | лігату́рних | |
лігату́рний
Прилагательное, тип склонения 1a.
Корень: --.
Произношение
Семантические свойства
Значение
- книжн. лигатурный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
От сущ. лігатура, далее из лат. ligatura «связка», образовано от ligatio < ligātus, part. perf. pass. от ligō «вязать, связывать».