мирьнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж ед. ч.
муж. р. ср. р. жен. р.
Им. мирьнъ мирьно мирьна
Р. мирьна мирьна мирьнꙑ
Д. мирьнѹ мирьнѹ мирьнѣ
В. мирьнъ мирьно мирьнѫ
Тв. мирьномь мирьномь мирьноѭ
М. мирьнѣ мирьнѣ мирьнѣ
падеж ед. ч.
муж. р. ср. р. жен. р.
Им. мирьнꙑи мирьноѥ мирьнаꙗ
Р. мирьнаѥго мирьнаѥго мирьнꙑѩ
Д. мирьнѹѥмѹ мирьнѹѥмѹ мирьнѣи
В. мирьнꙑи мирьноѥ мирьнѫѭ
Тв. мирьнꙑимь мирьнꙑимь мирьноѭ
М. мирьнѣѥмь мирьнѣѥмь мирьнѣи

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

  1. мирный  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы

Антонимы

Гиперонимы

Гипонимы

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

Библиография