мұсылман
Казахский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. |
|---|---|---|
| Им. | мұсылман | мұсылмандар |
| Р. | мұсылманның | мұсылмандардың |
| Д. | мұсылманға | мұсылмандарға |
| В. | мұсылманды | мұсылмандарды |
| М. | мұсылманда | мұсылмандарда |
| Исх. | мұсылманнан | мұсылмандардан |
| Тв. | мұсылманмен | мұсылмандармен |
мұсылман
Существительное.
Корень: -мұсылман-.
Произношение
- МФА: [mʊsʊɫˈmɑn]
Семантические свойства
Значение
- мусульманин, магометанин ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- адъектив. мусульманский, магометанский ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
Этимология
Из перс. مسلمان (mosalmân) ‘мусульманин’, из араб. مسلم (muslim) ‘мусульманин’.