Морфологические и синтаксические свойства
| падеж |
ед. ч. |
мн. ч. |
| муж. р. | ср. р. | жен. р. |
| Им. | судьбоно́сный | судьбоно́сное | судьбоно́сная | судьбоно́сные |
| Р. | судьбоно́сного | судьбоно́сного | судьбоно́сной | судьбоно́сных |
| Д. | судьбоно́сному | судьбоно́сному | судьбоно́сной | судьбоно́сным |
| В. |
одуш. | судьбоно́сного | судьбоно́сное | судьбоно́сную | судьбоно́сных |
| неод. |
судьбоно́сный |
судьбоно́сные |
| Т. | судьбоно́сным | судьбоно́сным | судьбоно́сной судьбоно́сною | судьбоно́сными |
| П. | судьбоно́сном | судьбоно́сном | судьбоно́сной | судьбоно́сных |
| Кратк. форма | судьбоно́сен | судьбоно́сно | судьбоно́сна | судьбоно́сны |
судь-бо-но́с-ный
Прилагательное, относительное, тип склонения по классификации А. Зализняка — 1*a.
Корень: -судьб-; интерфикс: -о-; корень: -нос-; суффикс: -н; окончание: -ый [Тихонов, 1996].