түтүн
Киргизский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Им. | түтүн | түтүндөр | ||||||||||||||||||
| Прит. | түтүндүн | түтүндөрдүн | ||||||||||||||||||
| Н. | түтүнгө | түтүндөргө | ||||||||||||||||||
| В. | түтүндү | түтүндөрдү | ||||||||||||||||||
| М. | түтүндө | түтүндөрдө | ||||||||||||||||||
| Исх. | түтүндөн | түтүндөрдөн | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
тү-түн
Существительное.
Корень: -түтүн-.
Произношение
Семантические свойства
Значение
- дым ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
Этимология
От пратюркск. *tütün «дым», от которой в числе прочего произошли: др.-тюрк. tütün, башк. төтөн, гагаузск. tütün, казахск. түтін, карач.-балк., кумыкск. тютюн, кирг. түтүн, кр.-тат. tütün, хакас., шорск., южн.-алтайск. тӱдӱн, османск. توتون (tütün) «дым; табак», тат. төтен, тур. tütün, уйгурск. تۈتۈن (tütün), узб. tutun (тутун), чувашск. тӗтӗм и др.