Морфологические и синтаксические свойства
| падеж |
ед. ч. |
мн. ч. |
| муж. р. | ср. р. | жен. р. |
| Им. | ука́занный | ука́занное | ука́занная | ука́занные |
| Р. | ука́занного | ука́занного | ука́занной | ука́занных |
| Д. | ука́занному | ука́занному | ука́занной | ука́занным |
| В. |
одуш. | ука́занного | ука́занное | ука́занную | ука́занных |
| неод. |
ука́занный |
ука́занные |
| Т. | ука́занным | ука́занным | ука́занной ука́занною | ука́занными |
| П. | ука́занном | ука́занном | ука́занной | ука́занных |
| Кратк. форма | ука́зан | ука́зано | ука́зана | ука́заны |
у·ка́-зан-ный
Страдательное причастие, совершенного вида, прошедшего времени, тип склонения по классификации А. Зализняка — 1*a(2).
Корень: -указ-; суффиксы: -а-нн; окончание: -ый [Тихонов, 1996].