құйрық

Казахский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж ед. ч. мн. ч.
Им. құйрық құйрықтар
Р. құйрықтың құйрықтардың
Д. құйрыққа құйрықтарға
В. құйрықты құйрықтарды
М. құйрықта құйрықтарда
Исх. құйрықтан құйрықтардан
Тв. құйрықпен құйрықтармен

құйрық

Существительное.

Корень: -құйрық-.

Произношение

Семантические свойства

Значение

  1. анат. хвост  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
  2. зад; задняя часть тела человека ниже спины; ягодицы  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
  3. перен. конец; край (предметов)  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы

Антонимы

Гиперонимы

Гипонимы

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От пратюркск. *Kudruk «хвост», от которой в числе прочего произошли: др.-тюрк. qudruq, quduruq, quðruq, башк. ҡойроҡ, южн.-алтайск., кирг. куйрук, азерб., крымск.-тат., узб. quyruq, тат. койрык, qoyrıq, туркм. guýruk, гагауз., тур. kuyruk, казахск. құйрық, карач.-балкарск., кумыкск. къуйрукъ, тофалар. ӄудуруӄ, долганск., якут. кутурук, урумск. хурйух, шорск. қузруқ, қузуруқ и др.

Фразеологизмы и устойчивые сочетания