ҡутыр
Башкирский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Им. | ҡутыр | ҡутырдар | |||||||||||||||
| Прит. | ҡутырдың | ҡутырдарҙың | |||||||||||||||
| Д. | ҡутырға | ҡутырдарға | |||||||||||||||
| В. | ҡутырды | ҡутырдарҙы | |||||||||||||||
| М. | ҡутырда | ҡутырдарҙа | |||||||||||||||
| Исх. | ҡутырдан | ҡутырдарҙан | |||||||||||||||
| |||||||||||||||||
ҡу-тыр
Существительное.
корень: -ҡутыр-
Произношение
- МФА: [qʌ̯tɯ̯ɹ]
Семантические свойства
Значение
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
Этимология
Происходит от пратюркск. *Kotur «парша, короста», от которой в числе прочего произошли: др.-тюрк. qotur, qotïr, башк. ҡутыр, казахск. қотыр, кирг., тувинск. кодур, карач.-балк., кумыкск. къотур, ногайск. котыр, тат. кутыр (qutır), туркм. gotur, узб. qoʻtir (қўтир) «чесотка», уйгурск. قوتۇر (qotur), хакас. ходыр и др.