Jude

См. также jude.

Немецкий

Морфологические и синтаксические свойства

падеж ед. ч. мн. ч.
Ном. Jude Juden
Ген. Juden Juden
Дат. Juden Juden
Акк. Juden Juden

Ju-de

Существительное, мужской род, склонение n n.

Корень: --.

Произношение

  • МФА: ед. ч. [ˈjuːdə] 
    (файл)
    мн. ч. [ˈjuːdn̩]

Семантические свойства

Значение

  1. еврей  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
  2. истор., религ. иудей  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы

Антонимы

Гиперонимы

Гипонимы

Родственные слова

Ближайшее родство
  • существительные: Judenapfel, Judenbad, Judenbart, Judenbaum, Judenchrist, Judendeutsch, Judendorn, Judeneid, Judenemanzipation, Judenfeindschaft, Judenfisch, Judenfrage, Judenfrau, Judenfreund, Judenfriedhof, Judengasse, Judengegner, Judengemeinde, Judengenosse, Judengesetz, Judenghetto, Judengott, Judengroschen, Judenhass, Judenhaus, Judenheirat, Judenheit, Judenhelfer, Judenhetze, Judenhochzeit, Judenhut, Judenjunge, Judenkind, Judenkirche, Judenkirchhof, Judenkirsche, Judenkopf, Judenkraut, Judenleim, Judenmädchen, Judenmauschel, Judenmeister, Judenmetzger, Judenmord, Judenpech, Judenpilz, Judenplatz, Judenpogrom, Judenpolitik, Judenrat, Judenretter, Judenrichter, Judenringlein, Judenschaft, Judenschule, Judenschutz, Judenspieß, Judensprache, Judenstaat, Judenstadt, Judenstein, Judenstempel, Judenstern, Judensteuer, Judentum, Judenverfolgung, Judenvernichtung, Judenviertel, Judenwitz, Judenzins
  • прилагательные: jüdisch, judenfeindlich, judenfreundlich
  • глаголы: jüdeln

Этимология

Происходит от ??