Küste
Немецкий
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. |
|---|---|---|
| Ном. | Küste | Küsten |
| Ген. | Küste | Küsten |
| Дат. | Küste | Küsten |
| Акк. | Küste | Küsten |
Küs-te
Существительное, женский род, склонение = n.
Корень: --.
Произношение
- МФА: ед. ч. [ˈkʏstə]
мн. ч. [ˈkʏstn̩](файл) (файл)
Семантические свойства
Значение
Синонимы
- Meeresufer, Seekante, Seeufer, Strand
Антонимы
Гиперонимы
- Landschaftsform
Гипонимы
- Ausgleichsküste, Boddenküste, Buchtenküste, Canaleküste, Felsküste, Festlandküste, Fjordküste, Flachküste, Fördenküste, Halbinselküste, Hebungsküste, Inselküste, Lagunenküste, Längsküste, Lavaküste, Mangrovenküste, Meeresküste, Querküste, Riasküste, Sandküste, Schärenküste, Schelfküste, Senkungsküste, Steilküste, Wattküste
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
Происходит от нидерл. kust(e), из ст.-франц. coste, от лат. costa. Ср. франц. côte, англ. coast.
Для улучшения этой статьи желательно:
|