Straßenverkehr

Немецкий

Морфологические и синтаксические свойства

падеж ед. ч. мн. ч.
Ном. Straßenverkehr
Ген. Straßenverkehres
Straßenverkehrs
Дат. Straßenverkehr(e)
Акк. Straßenverkehr

Stra-ßen-ver-kehr

Существительное, мужской род, формы мн. ч. не используются, склонение (e)s -.

Корень: --.

Произношение

  • МФА: [ˈʃtʀaːsn̩fɛɐ̯ˌkeːɐ̯]

Семантические свойства

Значение

  1. уличное движение (в городах)  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы

Антонимы

  1. Eisenbahnverkehr, Fährverkehr, Flugverkehr, Luftverkehr, Schienenverkehr, Schiffsverkehr

Гиперонимы

  1. Verkehr

Гипонимы

  1. LKW-Verkehr, Omnibusverkehr, PKW-Verkehr, Radverkehr

Родственные слова

Ближайшее родство
  • существительные: Straßenverkehrsamt, Straßenverkehrsbehörde, Straßenverkehrsdelikt, Straßenverkehrsdienst, Straßenverkehrserziehung, Straßenverkehrsfläche, Straßenverkehrsgesetz, Straßenverkehrsgefährdung, Straßenverkehrsgenossenschaft, Straßenverkehrshaftung, Straßenverkehrshinweis, Straßenverkehrsinfo, Straßenverkehrskarte, Straßenverkehrskongress, Straßenverkehrslage, Straßenverkehrslärm, Straßenverkehrsmeldung, Straßenverkehrsnetz, Straßenverkehrsordnung, Straßenverkehrsplanung, Straßenverkehrsrecht, Straßenverkehrsregel, Straßenverkehrsschild, Straßenverkehrssystem, Straßenverkehrstechnik, Straßenverkehrstote, Straßenverkehrsunfall, Straßenverkehrsverordnung, Straßenverkehrsvorschrift, Straßenverkehrswacht, Straßenverkehrswesen, Straßenverkehrszulassung, Straßenverkehrszeichen, Straßenverkehrszentrale

Этимология

Происходит от нем. + нем. ??.