aŭdi
Эсперанто
Морфологические и синтаксические свойства
| инф. | усл. | повелит. | |
|---|---|---|---|
| áŭdi | áŭdus | áŭdu | |
| прош. | наст. | буд. | |
| Глагол | áŭdis | áŭdas | áŭdos |
| Прич. | aŭdínta | aŭdánta | aŭdónta |
| Прич.страд. | aŭdíta | aŭdáta | aŭdóta |
| Субст. прич. | aŭdínto | aŭdánto | aŭdónto |
| Субст. прич.страд. | aŭdíto | aŭdáto | aŭdóto |
| Деепр. | aŭdínte | aŭdánte | aŭdónte |
| Деепр.страд. | aŭdíte | aŭdáte | aŭdóte |
áŭ-di
Переходный глагол. aŭdi
Глагол, переходный
Произношение
- МФА: [ˈaw.di]
Семантические свойства
Значение
- слышать ◆ Kaj li diris: Kiu havas orelojn por aŭdi, tiu aŭdu. — И сказал им: кто имеет уши слышать, да слышит! BFBS, «La Sankta Biblio», Евангелие от Марка 4:9, 1926 г.
Родственные слова
Этимология
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
| Статья нуждается в доработке. Это незаконченная статья. Вы можете помочь проекту, исправив и дополнив её.
|
