aŭguri
Эсперанто
Морфологические и синтаксические свойства
| инф. | усл. | повелит. | |
|---|---|---|---|
| aŭgúri | aŭgúrus | aŭgúru | |
| прош. | наст. | буд. | |
| Глагол | aŭgúris | aŭgúras | aŭgúros |
| Прич. | aŭgurínta | aŭguránta | aŭgurónta |
| Прич.страд. | aŭguríta | aŭguráta | aŭguróta |
| Субст. прич. | aŭgurínto | aŭguránto | aŭgurónto |
| Субст. прич.страд. | aŭguríto | aŭguráto | aŭguróto |
| Деепр. | aŭgurínte | aŭguránte | aŭgurónte |
| Деепр.страд. | aŭguríte | aŭguráte | aŭguróte |
aŭ-gú-ri
Переходный глагол. aŭguri
Глагол, переходный
Произношение
- МФА: [aw.ˈgu.ri]
Семантические свойства
Значение
Родственные слова
- существительные:
- прилагательные:
- глаголы:
- наречия:
Этимология
Происходит от лат. augurare «гадать, предсказывать»
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
| Статья нуждается в доработке. Это незаконченная статья. Вы можете помочь проекту, исправив и дополнив её.
|
