adaequatus
Латинский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| муж. р. | жен. р. | cр. р. | муж. р. | жен. р. | cр. р. | |
| Ном. | adaequatus | adaequata | adaequatum | adaequatī | adaequatae | adaequata |
| Ген. | adaequatī | adaequatae | adaequatī | adaequatōrum | adaequatārum | adaequatōrum |
| Дат. | adaequatō | adaequatae | adaequatō | adaequatīs | adaequatīs | adaequatīs |
| Акк. | adaequatum | adaequatam | adaequatum | adaequatōs | adaequatās | adaequata |
| Абл. | adaequatō | adaequatā | adaequatō | adaequatīs | adaequatīs | adaequatīs |
| Вок. | adaequate | adaequata | adaequatum | adaequatī | adaequatae | adaequata |
a-dae-qu-a-tus
Прилагательное, 1-2 склонение.
Степени сравнения отсутствуют.
Корень: --.
Произношение
Семантические свойства
Значение
- уравненный, приравненный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
Этимология
Происходит от ??