aminti
Румынский
Морфологические и синтаксические свойства
| Modul indicativ | ||||
|---|---|---|---|---|
| Prezent | Imperfect | Perfectul compus | Viitorul I | |
| Eu | amintesc | aminteam | am amintit | voi aminti |
| Tu | amintești | aminteai | ai amintit | vei aminti |
| El Ea |
amintește | amintea | a amintit | va aminti |
| Noi | amintim | aminteam | am amintit | vom aminti |
| Voi Dumneavoastră |
amintiți | aminteați | ați amintit | veți aminti |
| Ei Ele |
amintesc | aminteau | au amintit | vor aminti |
| Conjunctiv, p. 3 | ||||
| să amintească | ||||
| Participiu | ||||
| amintit | ||||
| Gerunziu | ||||
| amintind | ||||
a-min-ti
Глагол, 4-е спряжение.
Приставка: a-; корень: -mint-; окончание: -i.
Произношение
- МФА: [aminˈti]
Семантические свойства
Значение
- напоминать ◆ Amintește-mi ca să mă scol mai devreme mâine. — Напомни мне, чтобы я встал завтра пораньше.
- возвр., с местоимением дат.п. îmi, îți, își вспоминать ◆ Bătrînul își amintea viața sa și nu regreta de nimic. — Старик вспоминал свою жизнь и не жалел ни о чём.
Синонимы
- ?
- ?
Антонимы
- uita
- ?
Гиперонимы
- ?
- ?
Гипонимы
- —
- —
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
Происходит от a + minte < лат. mēns (gen. mentis) «ум, мышление, рассудок», далее из праиндоевр. *men- «думать».