aparține
Румынский
Морфологические и синтаксические свойства
| Modul indicativ | ||||
|---|---|---|---|---|
| Prezent | Imperfect | Perfectul compus | Viitorul I | |
| Eu | aparțin | aparțineam | am aparținut | voi aparține |
| Tu | aparții | aparțineai | ai aparținut | vei aparține |
| El Ea |
aparține | aparținea | a aparținut | va aparține |
| Noi | aparținem | aparțineam | am aparținut | vom aparține |
| Voi Dumneavoastră |
aparțineți | aparțineați | ați aparținut | veți aparține |
| Ei Ele |
aparțin | aparțineau | au aparținut | vor aparține |
| Conjunctiv, p. 3 | ||||
| să aparțină | ||||
| Participiu | ||||
| aparținut | ||||
| Gerunziu | ||||
| aparținând | ||||
a-par-ți-ne
Глагол, 3-е спряжение.
Корень: -aparțin-; окончание: -e.
Произношение
- МФА: [apar’t͡sine]
Семантические свойства
Значение
- принадлежать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
Этимология
От фр. appartenir