Узбекский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж |
ед. ч. |
мн. ч. |
| Им. |
armiya |
armiyalar |
| Р. |
armiyaning |
armiyalarning |
| Д. |
armiyaga |
armiyalarga |
| В. |
armiyani |
armiyalarni |
| М. |
armiyada |
armiyalarda |
| Исх. |
armiyadan |
armiyalardan |
|
| Принадлежность |
|
| 1-е лицо ед. ч. (мой) |
| Им. |
armiyam |
armiyalarim |
| Р. |
armiyamning |
armiyalarimning |
| Д. |
armiyamga |
armiyalarimga |
| В. |
armiyamni |
armiyalarimni |
| М. |
armiyamda |
armiyalarimda |
| Исх. |
armiyamdan |
armiyalarimdan |
| 2-е лицо ед. ч. (твой) |
| Им. |
armiyang |
armiyalaring |
| Р. |
armiyangning |
armiyalaringning |
| Д. |
armiyangga |
armiyalaringga |
| В. |
armiyangni |
armiyalaringni |
| М. |
armiyangda |
armiyalaringda |
| Исх. |
armiyangdan |
armiyalaringdan |
| 3-е лицо ед. ч. (его) |
| Им. |
armiyasi |
armiyalari |
| Р. |
armiyasining |
armiyalarining |
| Д. |
armiyasiga |
armiyalariga |
| В. |
armiyasini |
armiyalarini |
| М. |
armiyasida |
armiyalarida |
| Исх. |
armiyasidan |
armiyalaridan |
| 1-е лицо мн. ч. (наш) |
| Им. |
armiyamiz |
armiyalarimiz |
| Р. |
armiyamizning |
armiyalarimizning |
| Д. |
armiyamizga |
armiyalarimizga |
| В. |
armiyamizni |
armiyalarimizni |
| М. |
armiyamizda |
armiyalarimizda |
| Исх. |
armiyamizdan |
armiyalarimizdan |
| 2-е лицо мн. ч. (ваш) |
| Им. |
armiyangiz |
armiyalaringiz |
| Р. |
armiyangizning |
armiyalaringizning |
| Д. |
armiyangizga |
armiyalaringizga |
| В. |
armiyangizni |
armiyalaringizni |
| М. |
armiyangizda |
armiyalaringizda |
| Исх. |
armiyangizdan |
armiyalaringizdan |
| 3-е лицо мн. ч. (их) |
| Им. |
armiyasi |
armiyalari |
| Р. |
armiyasining |
armiyalarining |
| Д. |
armiyasiga |
armiyalariga |
| В. |
armiyasini |
armiyalarini |
| М. |
armiyasida |
armiyalarida |
| Исх. |
armiyasidan |
armiyalaridan |
|
armiya
Существительное.
Корень: --.
Семантические свойства
Значение
- армия ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Этимология
Происходит от франц. armée из средневек. лат. armata «вооружённая», прич. прош. ж. р. от armare «вооружать», далее из arma «оружие», далее из праиндоевр. *ar- «соединять, сочленять» (ср.: русск. ярмо, лит. arti «близко», лат. artus «член», др.-греч. ἀραρίσκω «смыкать», армянск. արնամ (arrnem) «делать», авестийск. arɔ̄nte «застревать», санскр. अर्पयति (arpayati) «закреплять»)
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
|
|
Для улучшения этой статьи желательно:
- Добавить описание морфемного состава с помощью {{морфо}}
- Добавить транскрипцию в секцию «Произношение» с помощью {{transcriptions}}
- Добавить пример словоупотребления для значения с помощью {{пример}}
- Добавить синонимы в секцию «Семантические свойства»
- Добавить гиперонимы в секцию «Семантические свойства»
|