Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: assimulā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
assimulō |
assimulor |
assimulem |
assimuler |
— |
— |
| 2 p. |
assimulas |
assimulāris |
assimules |
assimulēris |
assimulā |
assimulare |
| 3 p. |
assimulat |
assimulātur |
assimulet |
assimulētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
assimulāmus |
assimulāmur |
assimulēmus |
assimulēmur |
— |
— |
| 2 p. |
assimulātis |
assimulāmini |
assimulētis |
assimulēmini |
assimulāte |
assimulamini |
| 3 p. |
assimulant |
assimulantur |
assimulent |
assimulentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
assimulābam |
assimulābar |
assimulārem |
assimulārer |
| 2 p. |
assimulābas |
assimulabāris |
assimulāres |
assimularēris |
| 3 p. |
assimulābat |
assimulabātur |
assimulāret |
assimularētur |
| Plur. |
1 p. |
assimulabāmus |
assimulabāmur |
assimularēmus |
assimularēmur |
| 2 p. |
assimulabātis |
assimulabamini |
assimularētis |
assimularēmini |
| 3 p. |
assimulābant |
assimulabantur |
assimularent |
assimularentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
assimulābo |
assimulabor |
— |
| 2 p. |
assimulābis |
assimulaberis |
assimulāto |
| 3 p. |
assimulābit |
assimulabitur |
assimulāto |
| Plur. |
1 p. |
assimulabimus |
assimulabimur |
— |
| 2 p. |
assimulabitis |
assimulabimini |
assimulatōte |
| 3 p. |
assimulabuntur |
assimulanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
assimulāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
assimulāri |
| Participium praesentis actīvi |
assimulāns |
| Gerundium |
assimulandī |
| Gerundivum |
assimulandus, -a, -um |
Основа перфекта: assimulāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
assimulāvī |
assimulāverim |
assimulāveram |
assimulāvissem |
assimulāverō |
| 2 p. |
assimulāvisti |
assimulāveris |
assimulāveras |
assimulāvisses |
assimulāveris |
| 3 p. |
assimulāvit |
assimulāverit |
assimulāverat |
assimulāvisset |
assimulāverit |
| Pl. |
1 p. |
assimulāvimus |
assimulāverimus |
assimulāverāmus |
assimulāvissēmus |
assimulāverimus |
| 2 p. |
assimulāvistis |
assimulāveritis |
assimulāverātis |
assimulāvissētis |
assimulāveritis |
| 3 p. |
assimulāvērunt |
assimulāverint |
assimulāverant |
assimulāvissent |
assimulāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
assimulāvisse |
Основа супина: assimulāt-
| Participium perfecti passivi |
assimulātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
assimulātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
assimulātum |
| Supinum II |
assimulātū |
as-si-mu-lo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: as-; корень: --.