aufrecht
Немецкий
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | ||
|---|---|---|---|---|
| м. | ж. | ср. | ||
| Им. | aufrechter | aufrechte | aufrechtes | aufrechte |
| Р. | aufrechten | aufrechter | aufrechten | aufrechter |
| Д. | aufrechtem | aufrechter | aufrechtem | aufrechten |
| В. | aufrechten | aufrechte | aufrechtes | aufrechte |
| степени | ||||
| Сравн. | aufrechterer | aufrechtere | aufrechteres | aufrechtere |
| Прев. | aufrechtster | aufrechtste | aufrechtstes | aufrechtste |
| Прочие формы | ||||
aufrecht
Прилагательное.
Корень: --.
Произношение
Семантические свойства
Значение
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
Этимология
Происходит от ??