bantigi
Эсперанто
Морфологические и синтаксические свойства
| инф. | усл. | повелит. | |
|---|---|---|---|
| bantígi | bantígus | bantígu | |
| прош. | наст. | буд. | |
| Глагол | bantígis | bantígas | bantígos |
| Прич. | bantigínta | bantigánta | bantigónta |
| Прич.страд. | bantigíta | bantigáta | bantigóta |
| Субст. прич. | bantigínto | bantigánto | bantigónto |
| Субст. прич.страд. | bantigíto | bantigáto | bantigóto |
| Деепр. | bantigínte | bantigánte | bantigónte |
| Деепр.страд. | bantigíte | bantigáte | bantigóte |
ban-tí-gi
Переходный глагол. bantigi
Глагол, переходный
Произношение
- МФА: [ban.ˈti.gi]
Семантические свойства
Значение
завязать (бант, галстук и т.п.)