beygir
Турецкий
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. |
|---|---|---|
| Им. | beygir | beygirler |
| Вин. | beygiri | beygirleri |
| Дат. | beygire | beygirlere |
| Мест. | beygirde | beygirlerde |
| Исх. | beygirden | beygirlerden |
| Род. | beygirin | beygirlerin |
Произношение
- МФА: ед. ч. [beˑɪˈgʲɪɹ], мн. ч. [beˑɪgʲɪrˈlɛɹ]