blindigi
Эсперанто
Морфологические и синтаксические свойства
| инф. | усл. | повелит. | |
|---|---|---|---|
| blindígi | blindígus | blindígu | |
| прош. | наст. | буд. | |
| Глагол | blindígis | blindígas | blindígos |
| Прич. | blindigínta | blindigánta | blindigónta |
| Прич.страд. | blindigíta | blindigáta | blindigóta |
| Субст. прич. | blindigínto | blindigánto | blindigónto |
| Субст. прич.страд. | blindigíto | blindigáto | blindigóto |
| Деепр. | blindigínte | blindigánte | blindigónte |
| Деепр.страд. | blindigíte | blindigáte | blindigóte |
blin-dí-gi
Переходный глагол. blindigi
Глагол, переходный
Произношение
- МФА: [blin.ˈdi.gi]
Семантические свойства
Значение
- ослепить (тж. перен.)