breĉigi
Эсперанто
Морфологические и синтаксические свойства
| инф. | усл. | повелит. | |
|---|---|---|---|
| breĉígi | breĉígus | breĉígu | |
| прош. | наст. | буд. | |
| Глагол | breĉígis | breĉígas | breĉígos |
| Прич. | breĉigínta | breĉigánta | breĉigónta |
| Прич.страд. | breĉigíta | breĉigáta | breĉigóta |
| Субст. прич. | breĉigínto | breĉigánto | breĉigónto |
| Субст. прич.страд. | breĉigíto | breĉigáto | breĉigóto |
| Деепр. | breĉigínte | breĉigánte | breĉigónte |
| Деепр.страд. | breĉigíte | breĉigáte | breĉigóte |
bre-ĉí-gi
Переходный глагол. breĉigi
Глагол, переходный
Произношение
- МФА: [brɛ.ˈʧi.gi]