byrokratia
Финский
Морфологические и синтаксические свойства
| склонение | |||
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |
| номинатив | byrokratia | byrokratiat | |
| генитив | byrokratian | byrokratioiden byrokratioitten byrokratiain (редк.) | |
| аккузатив | byrokratia byrokratian |
byrokratiat | |
| партитив | byrokratiaa byrokratiata (устар.) |
byrokratioita | |
| эссив | byrokratiana | byrokratioina | |
| транслатив | byrokratiaksi | byrokratioiksi | |
| инессив | byrokratiassa | byrokratioissa | |
| элатив | byrokratiasta | byrokratioista | |
| иллатив | byrokratiaan | byrokratioihin | |
| адессив | byrokratialla | byrokratioilla | |
| аблатив | byrokratialta | byrokratioilta | |
| аллатив | byrokratialle | byrokratioille | |
| абессив | byrokratiatta | byrokratioitta | |
| комитатив | byrokratioineen | ||
| инструктив | byrokratioin | ||
by-ro-kra-ti-a
Существительное, склонение 12 (KOTUS).
Семантические свойства
Значение
Родственные слова
Этимология
Происходит от франц. bureaucrate, bureaucratie, из bureau + -cratie, от κράτος «сила, власть, могущество», из праиндоевр. *kratus «сила, власть».