Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: compilā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
compilō |
compilor |
compilem |
compiler |
— |
— |
| 2 p. |
compilas |
compilāris |
compiles |
compilēris |
compilā |
compilare |
| 3 p. |
compilat |
compilātur |
compilet |
compilētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
compilāmus |
compilāmur |
compilēmus |
compilēmur |
— |
— |
| 2 p. |
compilātis |
compilāmini |
compilētis |
compilēmini |
compilāte |
compilamini |
| 3 p. |
compilant |
compilantur |
compilent |
compilentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
compilābam |
compilābar |
compilārem |
compilārer |
| 2 p. |
compilābas |
compilabāris |
compilāres |
compilarēris |
| 3 p. |
compilābat |
compilabātur |
compilāret |
compilarētur |
| Plur. |
1 p. |
compilabāmus |
compilabāmur |
compilarēmus |
compilarēmur |
| 2 p. |
compilabātis |
compilabamini |
compilarētis |
compilarēmini |
| 3 p. |
compilābant |
compilabantur |
compilarent |
compilarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
compilābo |
compilabor |
— |
| 2 p. |
compilābis |
compilaberis |
compilāto |
| 3 p. |
compilābit |
compilabitur |
compilāto |
| Plur. |
1 p. |
compilabimus |
compilabimur |
— |
| 2 p. |
compilabitis |
compilabimini |
compilatōte |
| 3 p. |
compilabuntur |
compilanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
compilāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
compilāri |
| Participium praesentis actīvi |
compilāns |
| Gerundium |
compilandī |
| Gerundivum |
compilandus, -a, -um |
Основа перфекта: compilāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
compilāvī |
compilāverim |
compilāveram |
compilāvissem |
compilāverō |
| 2 p. |
compilāvisti |
compilāveris |
compilāveras |
compilāvisses |
compilāveris |
| 3 p. |
compilāvit |
compilāverit |
compilāverat |
compilāvisset |
compilāverit |
| Pl. |
1 p. |
compilāvimus |
compilāverimus |
compilāverāmus |
compilāvissēmus |
compilāverimus |
| 2 p. |
compilāvistis |
compilāveritis |
compilāverātis |
compilāvissētis |
compilāveritis |
| 3 p. |
compilāvērunt |
compilāverint |
compilāverant |
compilāvissent |
compilāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
compilāvisse |
Основа супина: compilāt-
| Participium perfecti passivi |
compilātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
compilātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
compilātum |
| Supinum II |
compilātū |
com-pi-lō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: com-; корень: --.