conducir
Испанский
Морфологические и синтаксические свойства
| Modo indicativo | Presente de subjuntivo | |||
|---|---|---|---|---|
| Presente | Futuro | Pretérito indefinido | ||
| Yo | conduzco | conduciré | conducí | conduzca |
| Tú | conduces | conducirás | conduciste | conduzcas |
| Él Ella Usted |
conduce | conducirá | condució | conduzca |
| Nosotros Nosotras |
conducimos | conduciremos | conducimos | conduzcamos |
| Vosotros Vosotras |
conducís | conduciréis | conducisteis | conduzcáis |
| Ellos Ellas Ustedes |
conducen | conducirán | conducieron | conduzcan |
| Participio | ||||
| conducido | ||||
| Gerundio | ||||
| conduciendo | ||||
con-du-cir
Глагол, 3-е спряжение.
Произношение
- МФА: [kondu'θir]
Семантические свойства
Значение
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
Происходит от лат. conduco < лат. dūcere «водить, вести» (восходит к праиндоевр. *deuk- «вести»).