Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: cōnfortā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
cōnfortō |
cōnfortor |
cōnfortem |
cōnforter |
— |
— |
| 2 p. |
cōnfortas |
cōnfortāris |
cōnfortes |
cōnfortēris |
cōnfortā |
cōnfortare |
| 3 p. |
cōnfortat |
cōnfortātur |
cōnfortet |
cōnfortētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
cōnfortāmus |
cōnfortāmur |
cōnfortēmus |
cōnfortēmur |
— |
— |
| 2 p. |
cōnfortātis |
cōnfortāmini |
cōnfortētis |
cōnfortēmini |
cōnfortāte |
cōnfortamini |
| 3 p. |
cōnfortant |
cōnfortantur |
cōnfortent |
cōnfortentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
cōnfortābam |
cōnfortābar |
cōnfortārem |
cōnfortārer |
| 2 p. |
cōnfortābas |
cōnfortabāris |
cōnfortāres |
cōnfortarēris |
| 3 p. |
cōnfortābat |
cōnfortabātur |
cōnfortāret |
cōnfortarētur |
| Plur. |
1 p. |
cōnfortabāmus |
cōnfortabāmur |
cōnfortarēmus |
cōnfortarēmur |
| 2 p. |
cōnfortabātis |
cōnfortabamini |
cōnfortarētis |
cōnfortarēmini |
| 3 p. |
cōnfortābant |
cōnfortabantur |
cōnfortarent |
cōnfortarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
cōnfortābo |
cōnfortabor |
— |
| 2 p. |
cōnfortābis |
cōnfortaberis |
cōnfortāto |
| 3 p. |
cōnfortābit |
cōnfortabitur |
cōnfortāto |
| Plur. |
1 p. |
cōnfortabimus |
cōnfortabimur |
— |
| 2 p. |
cōnfortabitis |
cōnfortabimini |
cōnfortatōte |
| 3 p. |
cōnfortabuntur |
cōnfortanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
cōnfortāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
cōnfortāri |
| Participium praesentis actīvi |
cōnfortāns |
| Gerundium |
cōnfortandī |
| Gerundivum |
cōnfortandus, -a, -um |
Основа перфекта: cōnfortāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
cōnfortāvī |
cōnfortāverim |
cōnfortāveram |
cōnfortāvissem |
cōnfortāverō |
| 2 p. |
cōnfortāvisti |
cōnfortāveris |
cōnfortāveras |
cōnfortāvisses |
cōnfortāveris |
| 3 p. |
cōnfortāvit |
cōnfortāverit |
cōnfortāverat |
cōnfortāvisset |
cōnfortāverit |
| Pl. |
1 p. |
cōnfortāvimus |
cōnfortāverimus |
cōnfortāverāmus |
cōnfortāvissēmus |
cōnfortāverimus |
| 2 p. |
cōnfortāvistis |
cōnfortāveritis |
cōnfortāverātis |
cōnfortāvissētis |
cōnfortāveritis |
| 3 p. |
cōnfortāvērunt |
cōnfortāverint |
cōnfortāverant |
cōnfortāvissent |
cōnfortāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
cōnfortāvisse |
Основа супина: cōnfortāt-
| Participium perfecti passivi |
cōnfortātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
cōnfortātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
cōnfortātum |
| Supinum II |
cōnfortātū |
cōn-for-tō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.