Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: conteg-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
contegō |
contegor |
contegam |
contegar |
— |
— |
| 2 p. |
contegis |
contegeris |
contegas |
contegāris |
contege |
contegere |
| 3 p. |
contegit |
contegitur |
contegat |
contegātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
contegimus |
contegimur |
contegāmus |
contegāmur |
— |
— |
| 2 p. |
contegitis |
contegimini |
contegātis |
contegamini |
contegite |
contegimini |
| 3 p. |
contegunt |
conteguntur |
contegant |
contegantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
contegēbam |
contegēbar |
contegerem |
contegerer |
| 2 p. |
contegēbas |
contegebāris |
contegeres |
contegerēris |
| 3 p. |
contegēbat |
contegebātur |
contegeret |
contegerētur |
| Plur. |
1 p. |
contegebāmus |
contegebāmur |
contegerēmus |
contegerēmur |
| 2 p. |
contegebātis |
contegebamini |
contegerētis |
contegerēmini |
| 3 p. |
contegēbant |
contegebantur |
contegerent |
contegerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
contegam |
contegar |
— |
| 2 p. |
conteges |
contegēris |
contegito |
| 3 p. |
conteget |
contegētur |
contegito |
| Plur. |
1 p. |
contegēmus |
contegēmur |
— |
| 2 p. |
contegētis |
contegemini |
contegitōte |
| 3 p. |
contegentur |
contegunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
contegĕre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
contegi |
| Participium praesentis actīvi |
contegens |
| Gerundium |
contegendi |
| Gerundivum |
contegendus, -a, -um |
Основа перфекта: contēx-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
contēxī |
contēxerim |
contēxeram |
contēxissem |
contēxerō |
| 2 p. |
contēxisti |
contēxeris |
contēxeras |
contēxisses |
contēxeris |
| 3 p. |
contēxit |
contēxerit |
contēxerat |
contēxisset |
contēxerit |
| Pl. |
1 p. |
contēximus |
contēxerimus |
contēxerāmus |
contēxissēmus |
contēxerimus |
| 2 p. |
contēxistis |
contēxeritis |
contēxerātis |
contēxissētis |
contēxeritis |
| 3 p. |
contēxērunt |
contēxerint |
contēxerant |
contēxissent |
contēxerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
contēxisse |
Основа супина: contēct-
| Participium perfecti passivi |
contēctus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
contēctūrus, -a, -um |
| Supinum I |
contēctum |
| Supinum II |
contēctū |
con-te-gō
Глагол, третье спряжение.
Приставка: con-; корень: --.