dolorigi
Эсперанто
Морфологические и синтаксические свойства
| инф. | усл. | повелит. | |
|---|---|---|---|
| dolorígi | dolorígus | dolorígu | |
| прош. | наст. | буд. | |
| Глагол | dolorígis | dolorígas | dolorígos |
| Прич. | dolorigínta | dolorigánta | dolorigónta |
| Прич.страд. | dolorigíta | dolorigáta | dolorigóta |
| Субст. прич. | dolorigínto | dolorigánto | dolorigónto |
| Субст. прич.страд. | dolorigíto | dolorigáto | dolorigóto |
| Деепр. | dolorigínte | dolorigánte | dolorigónte |
| Деепр.страд. | dolorigíte | dolorigáte | dolorigóte |
do-lo-rí-gi
Переходный глагол. dolorigi
Глагол, переходный
Произношение
- МФА: [dɔ.lɔ.ˈri.gi]
Семантические свойства
Значение
причинить боль