Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: exim-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
eximō |
eximor |
eximam |
eximar |
— |
— |
| 2 p. |
eximis |
eximeris |
eximas |
eximāris |
exime |
eximere |
| 3 p. |
eximit |
eximitur |
eximat |
eximātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
eximimus |
eximimur |
eximāmus |
eximāmur |
— |
— |
| 2 p. |
eximitis |
eximimini |
eximātis |
eximamini |
eximite |
eximimini |
| 3 p. |
eximunt |
eximuntur |
eximant |
eximantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
eximēbam |
eximēbar |
eximerem |
eximerer |
| 2 p. |
eximēbas |
eximebāris |
eximeres |
eximerēris |
| 3 p. |
eximēbat |
eximebātur |
eximeret |
eximerētur |
| Plur. |
1 p. |
eximebāmus |
eximebāmur |
eximerēmus |
eximerēmur |
| 2 p. |
eximebātis |
eximebamini |
eximerētis |
eximerēmini |
| 3 p. |
eximēbant |
eximebantur |
eximerent |
eximerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
eximam |
eximar |
— |
| 2 p. |
eximes |
eximēris |
eximito |
| 3 p. |
eximet |
eximētur |
eximito |
| Plur. |
1 p. |
eximēmus |
eximēmur |
— |
| 2 p. |
eximētis |
eximemini |
eximitōte |
| 3 p. |
eximentur |
eximunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
eximĕre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
eximi |
| Participium praesentis actīvi |
eximens |
| Gerundium |
eximendi |
| Gerundivum |
eximendus, -a, -um |
Основа перфекта: exēm-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
exēmī |
exēmerim |
exēmeram |
exēmissem |
exēmerō |
| 2 p. |
exēmisti |
exēmeris |
exēmeras |
exēmisses |
exēmeris |
| 3 p. |
exēmit |
exēmerit |
exēmerat |
exēmisset |
exēmerit |
| Pl. |
1 p. |
exēmimus |
exēmerimus |
exēmerāmus |
exēmissēmus |
exēmerimus |
| 2 p. |
exēmistis |
exēmeritis |
exēmerātis |
exēmissētis |
exēmeritis |
| 3 p. |
exēmērunt |
exēmerint |
exēmerant |
exēmissent |
exēmerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
exēmisse |
Основа супина: exēmpt-
| Participium perfecti passivi |
exēmptus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
exēmptūrus, -a, -um |
| Supinum I |
exēmptum |
| Supinum II |
exēmptū |
eximo
Глагол, третье спряжение.
Приставка: ex-; корень: -im-; окончание: -o.