författning

Шведский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж ед. ч. мн. ч.
неопр. опр. неопр. опр.
Им. författning författningen författningar författningarna
Р. författnings författningens författningars författningarnas

för-fatt-ning

Существительное, общий род.

Корень: --.

Произношение

    Семантические свойства

    Значение

    1. конституция  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
    2. положение, устав  Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
    3.  gå i författning om något  принимать меры

    Синонимы

    1. grundlag, konstitution

    Антонимы

    Гиперонимы

    Гипонимы

    Родственные слова

    Ближайшее родство
    • существительные: bankförfattning, bankoförfattning, bevillningsförfattning, bergsförfattning, beväringsförfattning, brännvinsförfattning, direktorialförfattning, domstolsförfattning, ecklesiastikförfattning, ekonomiförfattning, feodalförfattning, flottningsförfattning, författningsdomstol, författningsförslag, författningsreform, författningsrätt, författningssamling, författningssamlingförordning, författningstext, författningstryck, författningsändring, författningsärende, helstatsförfattning, kommunalförfattning, kyrkoförfattning, länsförfattning, medicinalförfattning, postförfattning, riksförfattning, samhällsförfattning, sinnesförfattning, skjutsförfattning, statsförfattning
    • прилагательные: författningsenlig, författningsstridig, författningstrogen, författningsvidrig

    Этимология

    От författa + -ning.

    Фразеологизмы и устойчивые сочетания

    Библиография