giocare
Итальянский
Морфологические и синтаксические свойства
| Modo indicativo | Presente di congiuntivo | |||
|---|---|---|---|---|
| Presente | Futuro | Passato remoto | ||
| Io | gioco | giocherò | giocai | giochi |
| Tu | giochi | giocherai | giocasti | giochi |
| Egli Ella Lei |
gioca | giocherà | giocò | giochi |
| Noi | giochiamo | giocheremo | giocammo | giochiamo |
| Voi | giocate | giocherete | giocaste | giochiate |
| Essi Esse Loro |
giocano | giocheranno | giocarono | giochino |
| Participio | ||||
| giocato | ||||
| Gerundio | ||||
| giocando | ||||
gio-ca-re
Глагол, 1-е спряжение.
Корень: -gioc-; суффикс: -are.
Произношение
- МФА: [d͡ʒo'kare]
Семантические свойства
Значение
- играть ◆ I bambini giocano in giardino. — Дети играют в саду.
- играть (в шахматы и т.п.); состязаться ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
Происходит от лат. jocari «шутить, балагурить», далее из праиндоевр. *yek- «говорить».