Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: introvocā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
introvocō |
introvocor |
introvocem |
introvocer |
— |
— |
| 2 p. |
introvocas |
introvocāris |
introvoces |
introvocēris |
introvocā |
introvocare |
| 3 p. |
introvocat |
introvocātur |
introvocet |
introvocētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
introvocāmus |
introvocāmur |
introvocēmus |
introvocēmur |
— |
— |
| 2 p. |
introvocātis |
introvocāmini |
introvocētis |
introvocēmini |
introvocāte |
introvocamini |
| 3 p. |
introvocant |
introvocantur |
introvocent |
introvocentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
introvocābam |
introvocābar |
introvocārem |
introvocārer |
| 2 p. |
introvocābas |
introvocabāris |
introvocāres |
introvocarēris |
| 3 p. |
introvocābat |
introvocabātur |
introvocāret |
introvocarētur |
| Plur. |
1 p. |
introvocabāmus |
introvocabāmur |
introvocarēmus |
introvocarēmur |
| 2 p. |
introvocabātis |
introvocabamini |
introvocarētis |
introvocarēmini |
| 3 p. |
introvocābant |
introvocabantur |
introvocarent |
introvocarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
introvocābo |
introvocabor |
— |
| 2 p. |
introvocābis |
introvocaberis |
introvocāto |
| 3 p. |
introvocābit |
introvocabitur |
introvocāto |
| Plur. |
1 p. |
introvocabimus |
introvocabimur |
— |
| 2 p. |
introvocabitis |
introvocabimini |
introvocatōte |
| 3 p. |
introvocabuntur |
introvocanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
introvocāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
introvocāri |
| Participium praesentis actīvi |
introvocāns |
| Gerundium |
introvocandī |
| Gerundivum |
introvocandus, -a, -um |
Основа перфекта: introvocāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
introvocāvī |
introvocāverim |
introvocāveram |
introvocāvissem |
introvocāverō |
| 2 p. |
introvocāvisti |
introvocāveris |
introvocāveras |
introvocāvisses |
introvocāveris |
| 3 p. |
introvocāvit |
introvocāverit |
introvocāverat |
introvocāvisset |
introvocāverit |
| Pl. |
1 p. |
introvocāvimus |
introvocāverimus |
introvocāverāmus |
introvocāvissēmus |
introvocāverimus |
| 2 p. |
introvocāvistis |
introvocāveritis |
introvocāverātis |
introvocāvissētis |
introvocāveritis |
| 3 p. |
introvocāvērunt |
introvocāverint |
introvocāverant |
introvocāvissent |
introvocāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
introvocāvisse |
Основа супина: introvocāt-
| Participium perfecti passivi |
introvocātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
introvocātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
introvocātum |
| Supinum II |
introvocātū |
introvoco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: intro-; корень: --.