Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: invocā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
invocō |
invocor |
invocem |
invocer |
— |
— |
| 2 p. |
invocas |
invocāris |
invoces |
invocēris |
invocā |
invocare |
| 3 p. |
invocat |
invocātur |
invocet |
invocētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
invocāmus |
invocāmur |
invocēmus |
invocēmur |
— |
— |
| 2 p. |
invocātis |
invocāmini |
invocētis |
invocēmini |
invocāte |
invocamini |
| 3 p. |
invocant |
invocantur |
invocent |
invocentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
invocābam |
invocābar |
invocārem |
invocārer |
| 2 p. |
invocābas |
invocabāris |
invocāres |
invocarēris |
| 3 p. |
invocābat |
invocabātur |
invocāret |
invocarētur |
| Plur. |
1 p. |
invocabāmus |
invocabāmur |
invocarēmus |
invocarēmur |
| 2 p. |
invocabātis |
invocabamini |
invocarētis |
invocarēmini |
| 3 p. |
invocābant |
invocabantur |
invocarent |
invocarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
invocābo |
invocabor |
— |
| 2 p. |
invocābis |
invocaberis |
invocāto |
| 3 p. |
invocābit |
invocabitur |
invocāto |
| Plur. |
1 p. |
invocabimus |
invocabimur |
— |
| 2 p. |
invocabitis |
invocabimini |
invocatōte |
| 3 p. |
invocabuntur |
invocanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
invocāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
invocāri |
| Participium praesentis actīvi |
invocāns |
| Gerundium |
invocandī |
| Gerundivum |
invocandus, -a, -um |
Основа перфекта: invocāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
invocāvī |
invocāverim |
invocāveram |
invocāvissem |
invocāverō |
| 2 p. |
invocāvisti |
invocāveris |
invocāveras |
invocāvisses |
invocāveris |
| 3 p. |
invocāvit |
invocāverit |
invocāverat |
invocāvisset |
invocāverit |
| Pl. |
1 p. |
invocāvimus |
invocāverimus |
invocāverāmus |
invocāvissēmus |
invocāverimus |
| 2 p. |
invocāvistis |
invocāveritis |
invocāverātis |
invocāvissētis |
invocāveritis |
| 3 p. |
invocāvērunt |
invocāverint |
invocāverant |
invocāvissent |
invocāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
invocāvisse |
Основа супина: invocāt-
| Participium perfecti passivi |
invocātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
invocātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
invocātum |
| Supinum II |
invocātū |
invoco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.