kupiec

Польский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж ед. ч. мн. ч.
Им. kupiec kupcy
Р. kupca kupców
Д. kupcowi kupcom
В. kupca kupców
Тв. kupcem kupcami
М. kupcu kupcach
Зв. kupcze kupcy

ku-piec

Существительное.

Корень: --.

Произношение

  • МФА: [ˈkupʲjɛʦ̑] 
    (файл)

Семантические свойства

Значение

  1. купец, торговец  Ten kupiec, który jadał baraninę z lordami i wygłaszał tak śmiało teorię posługiwania się nożem przy rybach, urósł w jej wyobraźni.  Этот купец, едавший баранину с лордами и так смело проповедовавший теорию, будто рыбу следует есть при помощи ножа, сразу вырос в ее глазах. Болеслав Прус, «Кукла» (1887–1890) / перевод Н. Модзелевской, 1949 [НКРЯ]

Синонимы

  1. nabywca

Антонимы

Гиперонимы

Гипонимы

Родственные слова

Ближайшее родство
  • существительные: kupno, kupcowa, kupiectwo, kupczenie, kupienie, kupowanie, odkup, odkupienie, odkupiciel, przekupa, przekupka, przekupień, przekupność, przekupstwo, przekupywanie, wykup, wykupywanie, zakup, zakupy
  • прилагательные: kupiecki, kupiony, dokupiony, odkupiony, podkupiony, przekupiony, przekupny, wykupiony, zakupiony, kupny
  • глаголы: kupować, kupić, kupczyć, dokupywać, dokupić, nakupywać, nakupić, odkupywać, odkupić, podkupywać, podkupić, przekupywać, przekupić, wkupywać się, wkupić się, wykupywać, wykupić, zakupywać, zakupić

Этимология

От ??

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

Библиография