Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: observā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
observō |
observor |
observem |
observer |
— |
— |
| 2 p. |
observas |
observāris |
observes |
observēris |
observā |
observare |
| 3 p. |
observat |
observātur |
observet |
observētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
observāmus |
observāmur |
observēmus |
observēmur |
— |
— |
| 2 p. |
observātis |
observāmini |
observētis |
observēmini |
observāte |
observamini |
| 3 p. |
observant |
observantur |
observent |
observentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
observābam |
observābar |
observārem |
observārer |
| 2 p. |
observābas |
observabāris |
observāres |
observarēris |
| 3 p. |
observābat |
observabātur |
observāret |
observarētur |
| Plur. |
1 p. |
observabāmus |
observabāmur |
observarēmus |
observarēmur |
| 2 p. |
observabātis |
observabamini |
observarētis |
observarēmini |
| 3 p. |
observābant |
observabantur |
observarent |
observarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
observābo |
observabor |
— |
| 2 p. |
observābis |
observaberis |
observāto |
| 3 p. |
observābit |
observabitur |
observāto |
| Plur. |
1 p. |
observabimus |
observabimur |
— |
| 2 p. |
observabitis |
observabimini |
observatōte |
| 3 p. |
observabuntur |
observanto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
observāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
observāri |
| Participium praesentis actīvi |
observāns |
| Gerundium |
observandī |
| Gerundivum |
observandus, -a, -um |
Основа перфекта: observāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
observāvī |
observāverim |
observāveram |
observāvissem |
observāverō |
| 2 p. |
observāvisti |
observāveris |
observāveras |
observāvisses |
observāveris |
| 3 p. |
observāvit |
observāverit |
observāverat |
observāvisset |
observāverit |
| Pl. |
1 p. |
observāvimus |
observāverimus |
observāverāmus |
observāvissēmus |
observāverimus |
| 2 p. |
observāvistis |
observāveritis |
observāverātis |
observāvissētis |
observāveritis |
| 3 p. |
observāvērunt |
observāverint |
observāverant |
observāvissent |
observāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
observāvisse |
Основа супина: observāt-
| Participium perfecti passivi |
observātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
observātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
observātum |
| Supinum II |
observātū |
ob-ser-vo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ob-; корень: -serv-; окончание: -o.