Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: obteg-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
obtegō |
obtegor |
obtegam |
obtegar |
— |
— |
| 2 p. |
obtegis |
obtegeris |
obtegas |
obtegāris |
obtege |
obtegere |
| 3 p. |
obtegit |
obtegitur |
obtegat |
obtegātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
obtegimus |
obtegimur |
obtegāmus |
obtegāmur |
— |
— |
| 2 p. |
obtegitis |
obtegimini |
obtegātis |
obtegamini |
obtegite |
obtegimini |
| 3 p. |
obtegunt |
obteguntur |
obtegant |
obtegantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
obtegēbam |
obtegēbar |
obtegerem |
obtegerer |
| 2 p. |
obtegēbas |
obtegebāris |
obtegeres |
obtegerēris |
| 3 p. |
obtegēbat |
obtegebātur |
obtegeret |
obtegerētur |
| Plur. |
1 p. |
obtegebāmus |
obtegebāmur |
obtegerēmus |
obtegerēmur |
| 2 p. |
obtegebātis |
obtegebamini |
obtegerētis |
obtegerēmini |
| 3 p. |
obtegēbant |
obtegebantur |
obtegerent |
obtegerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
obtegam |
obtegar |
— |
| 2 p. |
obteges |
obtegēris |
obtegito |
| 3 p. |
obteget |
obtegētur |
obtegito |
| Plur. |
1 p. |
obtegēmus |
obtegēmur |
— |
| 2 p. |
obtegētis |
obtegemini |
obtegitōte |
| 3 p. |
obtegentur |
obtegunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
obtegĕre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
obtegi |
| Participium praesentis actīvi |
obtegens |
| Gerundium |
obtegendi |
| Gerundivum |
obtegendus, -a, -um |
Основа перфекта: obtex-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
obtexī |
obtexerim |
obtexeram |
obtexissem |
obtexerō |
| 2 p. |
obtexisti |
obtexeris |
obtexeras |
obtexisses |
obtexeris |
| 3 p. |
obtexit |
obtexerit |
obtexerat |
obtexisset |
obtexerit |
| Pl. |
1 p. |
obteximus |
obtexerimus |
obtexerāmus |
obtexissēmus |
obtexerimus |
| 2 p. |
obtexistis |
obtexeritis |
obtexerātis |
obtexissētis |
obtexeritis |
| 3 p. |
obtexērunt |
obtexerint |
obtexerant |
obtexissent |
obtexerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
obtexisse |
Основа супина: obtect-
| Participium perfecti passivi |
obtectus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
obtectūrus, -a, -um |
| Supinum I |
obtectum |
| Supinum II |
obtectū |
ob-te-go
Глагол, третье спряжение.
Приставка: ob-; корень: --.