Морфологические и синтаксические свойства
Основа инфекта: perrogā-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
perrogō |
perrogor |
perrogem |
perroger |
— |
— |
| 2 p. |
perrogas |
perrogāris |
perroges |
perrogēris |
perrogā |
perrogare |
| 3 p. |
perrogat |
perrogātur |
perroget |
perrogētur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
perrogāmus |
perrogāmur |
perrogēmus |
perrogēmur |
— |
— |
| 2 p. |
perrogātis |
perrogāmini |
perrogētis |
perrogēmini |
perrogāte |
perrogamini |
| 3 p. |
perrogant |
perrogantur |
perrogent |
perrogentur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
perrogābam |
perrogābar |
perrogārem |
perrogārer |
| 2 p. |
perrogābas |
perrogabāris |
perrogāres |
perrogarēris |
| 3 p. |
perrogābat |
perrogabātur |
perrogāret |
perrogarētur |
| Plur. |
1 p. |
perrogabāmus |
perrogabāmur |
perrogarēmus |
perrogarēmur |
| 2 p. |
perrogabātis |
perrogabamini |
perrogarētis |
perrogarēmini |
| 3 p. |
perrogābant |
perrogabantur |
perrogarent |
perrogarentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
perrogābo |
perrogabor |
— |
| 2 p. |
perrogābis |
perrogaberis |
perrogāto |
| 3 p. |
perrogābit |
perrogabitur |
perrogāto |
| Plur. |
1 p. |
perrogabimus |
perrogabimur |
— |
| 2 p. |
perrogabitis |
perrogabimini |
perrogatōte |
| 3 p. |
perrogabuntur |
perroganto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
perrogāre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
perrogāri |
| Participium praesentis actīvi |
perrogāns |
| Gerundium |
perrogandī |
| Gerundivum |
perrogandus, -a, -um |
Основа перфекта: perrogāv-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
perrogāvī |
perrogāverim |
perrogāveram |
perrogāvissem |
perrogāverō |
| 2 p. |
perrogāvisti |
perrogāveris |
perrogāveras |
perrogāvisses |
perrogāveris |
| 3 p. |
perrogāvit |
perrogāverit |
perrogāverat |
perrogāvisset |
perrogāverit |
| Pl. |
1 p. |
perrogāvimus |
perrogāverimus |
perrogāverāmus |
perrogāvissēmus |
perrogāverimus |
| 2 p. |
perrogāvistis |
perrogāveritis |
perrogāverātis |
perrogāvissētis |
perrogāveritis |
| 3 p. |
perrogāvērunt |
perrogāverint |
perrogāverant |
perrogāvissent |
perrogāverint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
perrogāvisse |
Основа супина: perrogāt-
| Participium perfecti passivi |
perrogātus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
perrogātūrus, -a, -um |
| Supinum I |
perrogātum |
| Supinum II |
perrogātū |
perrogo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: per-; корень: --.