piangere
Итальянский
Морфологические и синтаксические свойства
| Modo indicativo | Presente di congiuntivo | |||
|---|---|---|---|---|
| Presente | Futuro | Passato remoto | ||
| Io | piango | piangerò | piansi | pianga |
| Tu | piangi | piangerai | piangesti | pianga |
| Egli Ella Lei |
piange | piangerà | pianse | pianga |
| Noi | piangiamo | piangeremo | piangemmo | piangiamo |
| Voi | piangete | piangerete | piangeste | piangiate |
| Essi Esse Loro |
piangono | piangeranno | piansero | piangano |
| Participio | ||||
| pianto | ||||
| Gerundio | ||||
| piangendo | ||||
pian-ge-re
Глагол, 2-е спряжение.
Корень: -piang-; суффикс: -ere.
Произношение
- МФА: ['pjand͡ʒere]
Семантические свойства
Значение
- плакать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
От лат. plangere "с шумом бить, ударять; шуметь; оплакивать".