procidens
Латинский
Морфологические и синтаксические свойства
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | ||
|---|---|---|---|---|
| муж. и жен. р. | ср. р. | муж. и жен. р. | ср. р. | |
| Ном. | procidens | procidens | procidentēs | procidentia |
| Ген. | procidentis | procidentis | procidentium procidentum |
procidentium procidentum |
| Дат. | procidentī | procidentī | procidentibus | procidentibus |
| Акк. | procidentem | procidens | procidentēs | procidentia |
| Абл. | procidentī procidente |
procidentī procidente |
procidentibus | procidentibus |
| Вок. | procidens | procidens | procidentēs | procidentia |
procidens
Действительное причастие настоящего времени (participium praesentis activi) от глагола procido, 3 склонение.
Корень: --.
Семантические свойства
Значение
- падающий ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
Антонимы
Гиперонимы
Гипонимы
Родственные слова
| Ближайшее родство | |
| |
Этимология
Из ??